Jan-Wim, een 10 voor je moeite!
Ik ben benieuwd of iedereen het hele verhaal nu begrijpt.
Dit is gewoon een erg ingewikkeld technisch verhaal, en dat zal altijd een ingewikkeld technisch verhaal blijven.
Als je het niet erg vind, Jan-Wim, ga ik je aan de hand van jouw post een klein beetje aanvullen.
Geluid of muziek is hoorbaar voor ons omdat lucht in beweging wordt gebracht. In ons oor en door ons brein wordt die bewegende lucht omgezet naar iets hoorbaars. Jan-Wim heeft hier als eens iets over gepost.
Nu staat er in de kerk een microfoon voor HW opname. De pijpen van het orgel worden 1 voor 1 afgespeeld, zij brengen, simpel gezegd, lucht in beweging. Dit wordt opgevangen door de microfoon.
In de microfoon worden deze lucht bewegingen omgezet in een klein stroompje, wij noemen dit 'Analoog'. Dit stroompje komt aan bij de computer van degene die de opname maakt. Dit stroompje moet nu worden omgezet naar 'computer-taal'.
Dit worden de getallen 1 en 0 waar Jan-Wim het over heeft. Een computer 'praat' namelijk met 1en en 0en, wij noemen dat 'Digitaal'.
Wanneer wij thuis in ons HW-orgel een toets indrukken, 'praten' wij als het ware tegen de computer. De computer luistert naar ons door bij deze toets het goede geluidje af te spelen. Nu gebeurt het omgekeerde als wat er bij de opname gebeurde.
Wij geven de computer de opdracht om de 1en en 0en (digitaal) weer om te zetten naar een elektrisch stroompje (analoog). Dit kleine stroompje moet naar onze speaker, maar gaat eerst door een versterker omdat dit kleine stroompje veel te zwak is om een speaker aan te sturen.
Vanuit de versterker gaan we met dit sterker gemaakte stroompje naar de speaker.
Een speaker heeft een magneet en een spoel. Hier aan vast zit een conus. De spoel gaat zo goed mogelijk met het elektrisch signaaltje mee bewegen. Gaat het elektrisch signaaltje omhoog, dan gaat de spoel ook omhoog. Gaat het elektrisch signaaltje omlaag, dan trekt dat signaaltje de spoel ook mee omlaag.
Hierdoor gaat de conus ook bewegen, die zat immers vast aan de spoel. En daardoor wordt de lucht weer in beweging gebracht, en dat kunnen wij weer horen als muziek. Zie ook de uitleg van Jan-Wim in diverse topics over geluid en speakers e.d.
Nu komt het gedeelte van Jan-Wim over de Impulse Response, met die mooie blauwe grafiekjes over ideal response, uncorrected response en corrected response. Maar eerst een vergelijking:
Als je in je auto gaat rijden en je geeft gas, dan rijd je niet ineens, pats-boem, 100km/h. Als je op je fiets zit en je knijpt in de remmen, dat sta je niet ineens, pats-boem, stil.
Daar gaat altijd een aantal meters overheen voordat de auto of fiets heeft bereikt wat jij wil, namelijk op snelheid komen en weer tot stilstand komen. Dit noemen we in de speaker een mechanische vertraging.
De speaker heeft even tijd nodig om achter het elektrisch signaaltje aan te gaan, en heeft ook weer even tijd nodig om weer tot stilstand te komen.
Het zou ideaal zijn als een speaker wel in staat zou zijn om, wanneer wij dat vragen, zonder vertraging op snelheid te komen en zonder vertraging tot stilstand te komen.
Dit is helaas onmogelijk, er zal altijd een vertraging in blijven zitten(let op, dit betreft een fractie van seconde, het zal dus geen 10 seconden duren voor een speaker reageert
)
Dit betekend: als wij een signaaltje wat er uitziet als het oranje signaaltje (ideal impuls response), de speaker insturen zal de speaker altijd op 1 van de volgende manieren reageren, blauw of groen (uncorrected of corrected)
We zien dat groen veel dichter bij het origineel (oranje) komt, dus dat is ons doel.
Jan-Wim heeft al uitgelegd hoe we dit kunnen doen, in zijn tutorial akoestisch filteren.
Hiermee kunnen de speaker zo aanpassen dat hij dichterbij het perfecte (oranje) signaal komt.
Combineren we dit met correctie software, dan zal die er ook nog voor zorgen dat het geluid van de verschillende speakers tegelijk bij je oren aan komt.
En deze correctie software gaat je kamer 'nameten' om te kijken welk effect jouw kamer op de speaker heeft.
Maar, heeft een kamer dan invloed? Ja! De afmetingen, vorm en gebruikte materialen (Wanden, vloeren) hebben een effect op de bewegende lucht (muziek) die uit de speakers komt.
Dat niet alleen, ook de meubels hebben invloed op deze bewegende lucht. Dit zal dus een duidelijk hoorbaar effect hebben op de manier hoe we de muziek horen.
Deze invloeden kunnen we zichtbaar maken in een grafiekje. Kijk naar het laatste grafiekje van Jan-Wim (met die 4 rode pijlen).
De dikke zwarte lijn is, zoals Jan-Wim zegt, de microfoon.
Dit betekend dat de muziek zo afgespeeld moet worden, want de microfoon heeft de opname gemaakt. Dus:
Bij een frequentie van 20Hz een geluidssterkte van 93db.
Bij een frequentie van 100Hz een geluidssterkte van 93db.
Bij een frequentie van 20.000hz een geluidssterkte van 93db.
Kortom, alle frequenties worden op dezelfde manier afgespeeld.
Dit noemen we 'neutraal', de speaker laat namelijk exact horen wat er is opgenomen.
Nu kopen wij een speaker en zetten die thuis neer. En we willen weten of de speaker nu ook echt afspeeld wat er is opgenomen. We doen dus een meting (opname van onze speaker) en we zien daaruit de blauwe lijn komen.
Hoe kan dat? Wel, dat zijn dus de invloeden die een slecht filter heeft, en de invloeden die onze kamer en meubels hebben. Dat moet dus gecorrigeerd worden want:
Bij een frequentie van 25Hz is er nu een geluidssterkte van 83db.
Bij een frequentie van 35Hz is er nu een geluidssterkte van 95db.
Bij een frequentie van 200Hz is er nu een geluidssterkte van 85db. enz...
Bepaalde frequenties worden nu dus versterkt (dreunende bas), of juist verzwakt (mindere hoge tonen).
Maar wat heeft dit nu met de reactie tijd van de speaker te maken (eerste gedeelte)?
Wel, wanneer wij een slecht filter, met veel pieken en dalen, voor de speaker zetten, dan heeft de speaker veel meer moeite om op tijd te reageren.
Dit filter moet dus zo goed mogelijk zijn en dus gecorrigeerd worden (zie verhaal van Jan-Wim).
Wanneer we de correcties doorgevoerd hebben, en we nemen opnieuw een meting van onze speakers, dan krijgen we de groene lijn. Deze is veel dichter bij de originele zwarte lijn en zal dus veel beter in staat zijn om de muziek zo neutraal mogelijk af te spelen.
Dit is namelijk ons doel, en geluidssysteem wat zoveel mogelijk bij het origineel blijft.
En dan dus de vraag van Jan-Wim:
dus ik ben nogmaals erg benieuwd wie de Transient vraag met Ja kan beantwoorden
of: kunnen we dit allemaal bereiken doormiddel van voicing in hauptwerk?
of kunnen we, zoals meneer Boersma stelt, zeggen dat we nooit een vorm van roomcorrectie mogen toeppasen?
(nogmaals, meneer Boersma, ook u bent van harte welkom op het forum om uw eigen standpunten te verduidelijken en verdedigen.)
Deze correcties zorgen er namelijk voor dat de basis in orde is. Als dat niet in orde is, heeft het weinig zin om te intoneren in HW
(oeps, zei ik nu een 'klein beetje' aanvullen?
)